Cryptocurrency: De gids voor beleggers (Deel 1)

Het verval van traditionele valuta’s

Welkom bij onze cryptocurrency gids voor beleggers. In dit eerste deel leren we hoe de evolutie van geld, gevolgd door de wereldwijde financiële crisis van 2008, heeft geleid tot de opkomst van een nieuwe digitale revolutie in ons monetaire systeem. Lees verder om uw weg te vinden in cryptocurrency.

De evolutie van geld

Door de eeuwen heen heeft geld vele vormen gekend. De oorsprong ligt in de periode waarin de mensheid nog uit jagers en verzamelaars bestond. Het startte met ruilhandel, waarbij de jager bijvoorbeeld een deel van zijn vangst ruilde tegen potten om zijn kostbaarheden in te bewaren. Om een deal te sluiten, moesten beide partijen overeenkomen wat de waarde van beide goederen ten opzichte van elkaar was.

Dit ruilsysteem had daardoor zijn tekortkomingen. Goederen zijn namelijk niet altijd gemakkelijk deelbaar. Het is enigszins onhandig als je anderhalf schaap moet betalen voor nieuwe kleding. Later ging men zeldzame en waardevolle natuurlijke grondstoffen gebruiken. Hierdoor ontstonden er voorwerpen die als waarde-eenheid konden worden erkent.

Veel gebruikte grondstoffen waren amber, kralen, zilver en goud. De eerste vorm van geld zoals wij het nu kennen, de Mesopotamische Shekel, dateert uit 3.000 v.C. Het gebruik van munten bood aanvullende voordelen ten opzichte van (ruil) goederen. De munten waren namelijk beter transporteerbaar, overdraagbaar en houdbaar. De waardevolle grondstof gaf ze ook nog een intrinsieke waarde.

De relatie tussen politiek en geld

De overgang naar muntgeld creëerde een verstrengeling van politiek en geld. Enkel politieke autoriteiten mochten nieuwe munten creëren door de benodigde grondstoffen te delven, te smelten en er munten van te slaan. Het aantal munten in omloop werd vooraf bepaald, evenals de regio waarbinnen het geld uitgegeven mocht worden. Geld veranderde hierdoor steeds meer in een instrument van politieke controle. De breed erkende waarde en de makkelijke overdraagbaarheid, maakte het een geschikter middel voor overheden om belastingen op te leggen aan de bevolking. Deze belastingen waren veelal voordelig voor personen uit de hogere lagen van de bevolking. Dit waren vaak tevens de personen die invloed hadden op het monetaire beleid.

De eerste bekende vorm van papiergeld is terug te leiden naar de 7e eeuw waar het werd gebruikt door regeringsambtenaren in China. Later, in de 16e eeuw, werden de eerste vormen van papiergeld in Europa geïntroduceerd.

Goudsmid-bankiers in Engeland deelden ontvangstbewijzen uit aan mensen die geld hadden gestort, waarna deze ontvangstbewijzen op een later moment weer ingewisseld konden worden voor geld. Uiteindelijk zou deze evolutie leiden tot de oprichting van de ‘Bank of England’, een instantie die biljetten uitgaf in ruil voor geldstortingen. Deze biljetten en kwitanties ontwikkelden zich verder tot het papiergeld dat we vandaag de dag kennen.

De digitalisering van valuta’s

In de tweede helft van de 20e eeuw maakte de westerse wereld een digitale revolutie door. De basis van deze revolutie werd gevormd door de uitvinding van de computer. Computers waren in staat om stortingen en opnames sneller te verwerken dan de bankbedienden. Hierdoor werd het mogelijk voor banken om een grootboek bij te houden dat automatisch werd geüpdatet. Dit was de eerste kleine stap richting de digitalisering van ons geld.

Begin jaren zestig werd de eerste moderne creditcard gecreëerd. De consument kon daarmee geld uitgeven zonder het in fysieke vorm aan te raken. De transacties werden uitgevoerd via computersystemen, waardoor bankbalansen automatisch bijgewerkt werden. Niet veel later werd de zogeheten ‘debitcard’ in het leven geroepen. Steeds meer van het geld dat voorheen in fysieke vorm circuleerde werd hierdoor omgezet naar digitaal geld. Al snel gebruikten mensen steeds vaker een digitale omgeving om geld over te schrijven of een rekening te betalen.

Tegenwoordig bestaat nog slechts 8% van ons geld als fysiek geld. Onze financiële activa zoals spaarrekeningen, betaalrekeningen, aandelen, obligaties en derivaten staan uitsluitend op de balansen van de (spaar)banken en de centrale banken.

Door de digitalisering zijn de economieën van over de hele wereld meer dan ooit met elkaar verweven. Valuta kunnen met een enkele druk op de knop worden uitgewisseld en aandelen en obligaties kunnen nu verhandeld worden via een app op de mobiele telefoon. Hoewel dit sterk heeft bijgedragen aan de snelle groei van de wereldeconomie, heeft dit ook gezorgd voor potentiële kwetsbaarheden.

De financiële crisis heeft enkele van deze kwetsbaarheden blootgelegd. Steeds meer mensen erkennen dan ook de tekortkomingen van ons huidige monetaire systeem. Het is tijd om deze gebreken onder ogen te zien en een volgende stap in de monetaire evolutie te zetten.

Valuta’s zonder de goudstandaard

De allereerste valuta waren gekoppeld aan een grondstof zoals goud. Dit betekende dat de valuta kon worden ingewisseld voor een specifieke hoeveelheid van de grondstof. Deze goudstandaard hield regeringen verantwoordelijk voor het aanhouden van een goudreserve gelijk aan de waarde van de circulerende geldvoorraad.

In 1971 verliet de Amerikaanse regering de goudstandaard. Hierdoor was de Amerikaanse dollar niet langer gekoppeld aan de goudreserve. Deze ontkoppeling wordt ookwel de Fiat standaard genoemd. De ontkoppeling maakte het mogelijk om staatsschulden op te laten lopen tot ver boven de reserves. Door het ontbreken van een intrinsieke waarde, wordt de waarde van een munt of biljet vooraf vastgesteld door de overheid. Zolang er vertrouwen is in het door de overheid uitgegeven geld, behoudt het geld zijn waarde. Daalt het vertrouwen, dan gaat de waarde van het geld mee in deze daling.

De wereldwijde financiële crisis in 2008

In 2008 werden de eerste scheuren in de financiële fundering zichtbaar. De financiële crisis ontwikkelde zich in rap tempo en verspreidde zich binnen enkele dagen over de hele wereld. De crisis ontstond toen obligaties en derivaten welke gedekt waren door Amerikaanse vastgoedhypotheken instortte in waarde.

Door een gebrek aan transparantie konden de kwalitatief slechte obligaties verkocht worden zonder dat toezichthouders en autoriteiten daarvan op de hoogte waren. De verwevenheid van onze economieën veroorzaakte een kettingreactie van faillissementen bij verschillende banken. De crisis verspreidde als een domino-effect over de hele wereld.

“There is definitely going to be another financial crisis around the corner because we haven’t solved any of the things that caused the previous crisis” – Mark Mobius, Founder Mobius Capital Partners

Centrale banken en quantitative easing

Om de gevolgen van een financiële crisis te beperken, beschikken regeringen en centrale banken over een belangrijk instrument, namelijk: Monetaire verruiming, ook wel bekend als Quantitative Easing. Met dit monetaire beleid kunnen centrale banken langetermijnbeleggingen zoals obligaties opkopen om hun reserves te vergroten.

Voor elke dollar of euro die aan de balans wordt toegevoegd, wordt een nieuwe gecreëerd, waardoor de geldcirculatie toeneemt. Dit monetaire beleid werd mede mogelijk gemaakt door het verlaten van de goudstandaard. Het gevolg van het continu toepassen van monetaire verruiming is de alsmaar toenemende geldhoeveelheid. Dit heeft geleid tot stijgende inflatie en daardoor de devaluatie van hedendaagse valuta.

Om de impact van de Coronacrisis te limiteren, hebben overheden ruimschoots gebruik gemaakt van monetaire verruiming. De extreme toename in geldcirculatie heeft geleid tot de hoogste inflatie in 40 jaar tijd.

Vertrouwen en nieuwe valuta’s

Monetaire verruiming heeft de directe pijn van de financiële crisis weten te verlichten. Echter zijn de scheuren in het systeem nog steeds aanwezig en in sommige gevallen zelfs alleen maar groter geworden.

Moderne Fiat valuta zijn zoals eerder aangegeven net zo sterk als het vertrouwen in overheden en banken die de valuta uitgeven. Door het gevoerde monetaire beleid en het gebrek aan transparantie vanuit regeringen en (centrale) banken raakten tijdens de financiële crisis velen hun huizen kwijt en verloren anderen hun koopkracht.

Het is inmiddels duidelijk dat mensen het vertrouwen verliezen in ons traditionele financiële systeem en op zoek zijn naar een transparanter en vertrouwd alternatief. Een systeem waarbij niet één enkele entiteit de touwtjes in handen heeft en waar een duidelijk en transparant monetair beleid wordt gevoerd.

In het kort…

In dit eerste deel van de ’Cryptocurrency: de gids voor beleggers’, hebben we onderzocht hoe geld en het traditionele financiële systeem zijn overgegaan, van het gebruik van de Gouden Standaard naar de digitalisering van geld. Nu bestaat slechts een klein percentage van de valuta in de wereld uit fysiek geld.

Na de wereldwijde financiële crisis van 2008 hebben de banken kwantitatieve versoepeling toegepast om het inflatiecijfer te verlagen; de wortels van de problemen zijn echter nog steeds van toepassing. In de volgende post (Deel 2), zullen we dieper ingaan op de ontwikkeling van Bitcoin en cryptocurrency als antwoord op de breuken in ons financiële systeem.

Ontvang onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van ontwikkelingen binnen de cryptocurrency markt.